Приставка рас в белорусском языке

Беларуская граматыка

Прывітанне, сябры! На гэтым сайце вы пазнаёміцеся с правіламі сучасная беларускай мовы. Поспехаў у навучанні!

Прыстаўкі

Правіла 1. Прысаўкі, якія заканчваюцца на б, д

Літары б, д у прыстаўках (аб-, ад-, над-, пад-, перад- (прад-)) пішуцца ў беларускай мове ў адпаведнасці з марфалагічным прынцыпам нязменна: аб’ехаць, абхадзіць, адрэзаць, адказаць, надламаць, надпісаць, падняць, падперці, пераднавагодні, перадсвяточны, прадказаць.

Приставка рас в белорусском языке
ЗАЎВАГА. У некаторых словах з коранем -ход- дапускаецца ва- рыянтнае напісанне: адыходлівы — адходлівы, адыходнае — адходнае, адыход — адход, адыходнік — адходнік.

Правіла 2. Прыстаўкі дыз- дыс-

Канцавыя зычныя з, с у прыстаўках дыз-, дыс- пішуцца паводле марфалагічнага прынцыпу з улікам правапісу наступнай літары:

Правіла 3. Прыстаўка дэз-

Прыстаўка дэз- пішацца нязменна з літарай з: дэзакты вацыя, дэзарыентацыя, дэзынфекцыя, дэзынтэграцьія, дэзурбанізацыя.

Правіла 4. Прыстаўкі з-, із-, уз-, раз-, без-, небез-, абез-, праз-, цераз-

У прыстаўках з-, із-, уз-, раз-, без-, небез-, абез-, праз-, цераз- могуць пісацца літары з і с:

1) правапіс літары з заснаваны толькі на фанетычным прынцыпе, г. зн. што яна пішацца перад літарамі, якія перадаюць на пісьме звонкія, санорныя зычныя і ётавыя галосныя (перад апострафам): збіць, здаць, знесці, ізноў, узняць, узбіцца, розгалас, бязмежны, небеззаганны, небязгрэшны, абезгалосець, абязгрошыць, празмерны, цераззерніца, раз’есці, раз’езд, абяз’ёдаваны, з’інець, раз’юшаны, без’языкі, бяз’ядзерны, з’ялчэць, з’явішча, уз’юрыцца, зжыцца, разжаць, разжаліць, разжаніць, безжурботна, безжыццёвы, узжучыць, зджаліць;

2) правапіс літары с заснаваны:

Приставка рас в белорусском языке
ЗАЎВАГА. Адрознівай напісанні расчыніць акно і рашчыніць цеста. У першым выпадку рас- з’яўляецца прыстаўкай, у другім — прыстаўка адсутнічае.

3) калі корань слова пачынаецца няётавымі галоснымі (а, у, э, ы), то замест прыстаўкі з- пішацца с-: сэканоміць, сэканомлены, сахвоціцца, сыграць, сымшыць, сыскаць, сэкранізаваць; але: зарыентаваць, зыначыць, зымправізаваць.

Приставка рас в белорусском языке
ЗАЎВАГА. У словах, утвораных ад дзеясловаў ісці, хадзіць, прыстаўкі на з- пішуцца ў залежнасці ад лексічнага значэння слова: зысці — сысці, зысціся — сысціся, зыходзіць — сыходзіць, зыходзячы — сыходзячы, зыходны — сходны, сыходны, зыход — сход.

Правіла 5

Да прыставак аб-, ад-, над-, пад-, раз-(рас-), с-(з-), уз- (ус-) пры спалучэнні іх з наступнымі марфемамі, што пачынаюцца збегам зычных, далучаецца дадатковая літара а: абарваць (абрываць), абагнаць (абганяць), адапхнуць (адпіхваць), надагнуць (надгінаць), падаспець, разадраць (драць), сабраць (збяру), сарваць (зрываць), сатлелы, узагнаць (гнаць).

Дапускаецца напісанне ўстаўнога а для раздзялення двух губных гукаў: абабіць, абабягаць, абаперціся.

Правіла 6. Прыстаўка су-

Прыстаўка су- пішацца:

Правіла 7. Прыстаўка са-

Прыстаўка са- пішацца:

Источник

Раз- и Рас-

Смотреть что такое «Раз- и Рас-» в других словарях:

Раз- и Рас- — префикс 1. Словообразовательная единица, образующая имена существительные со значением высшей степени проявления качества, которое названо мотивирующим именем существительным (раскрасавец, раскрасавица, расподлец и т.п.) Толковый словарь… … Современный толковый словарь русского языка Ефремовой

раз- — I префикс; = рас Словообразовательная единица, образующая имена существительные со значением высшей степени проявления качества, которое названо словами, от которых соответствующие имена существительные образованы (раскрасавец, раскрасавица,… … Современный толковый словарь русского языка Ефремовой

раз… — РАЗ…1, см. тж разо…, разъ… и рас…. Глагольная приставка, обозначающая: 1) раздробление, разделение на части, напр. разбить, разорвать, разгрызть, раскрошить, разъединить; 2) раздвоение, напр. распахнуть, раздвинуть; 3) распределение по частям, по … Толковый словарь Ушакова

РАС — 1. РАС, раса, муж. (амхарск. ras глава, предводитель). Феодальный князь в Абиссинии. 2. РАС2. То же, что раз…1 и раз… 2, употр. перед глухими согласными, напр. расколоть, расправить, расцепить. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова

рас — 1. РАС, раса, муж. (амхарск. ras глава, предводитель). Феодальный князь в Абиссинии. 2. РАС2. То же, что раз…1 и раз… 2, употр. перед глухими согласными, напр. расколоть, расправить, расцепить. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова

РАС — 1. РАС, раса, муж. (амхарск. ras глава, предводитель). Феодальный князь в Абиссинии. 2. РАС2. То же, что раз…1 и раз… 2, употр. перед глухими согласными, напр. расколоть, расправить, расцепить. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова

рас — 1. РАС, раса, муж. (амхарск. ras глава, предводитель). Феодальный князь в Абиссинии. 2. РАС2. То же, что раз…1 и раз… 2, употр. перед глухими согласными, напр. расколоть, расправить, расцепить. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова

РАС 1-2 — приставка. То же, что раз 1 2. ; пишется вместо перед глухими согласными, напр. раскусить, раскряхтеться, распищаться, расфуфыриться, расшвырять, рассесться, распрекрасный, раскрасавец, распороть. Толковый словарь Ожегова. С.И. Ожегов, Н.Ю … Толковый словарь Ожегова

РАЗ — РАЗ, рас, рос, разо, предл. слитный, означающий: а) окончанье действия, как вообще все предлоги: рассмешить, разбудить; б) деленье, особленье, разноту: разломать, раздать, раскусить, разогнать; в уничтоженье, переделку снова: развить, растить;… … Толковый словарь Даля

РАЗ — РАЗ, рас, рос, разо, предл. слитный, означающий: а) окончанье действия, как вообще все предлоги: рассмешить, разбудить; б) деленье, особленье, разноту: разломать, раздать, раскусить, разогнать; в уничтоженье, переделку снова: развить, растить;… … Толковый словарь Даля

Источник

Правописание приставок на «з» и «с»

Написание приставок, которые заканчиваются на «з» и «с», зависит от того, с какого согласного глухого или звонкого начинается корень слова.

Перечислим эти приставки:

Когда в приставке пишется буква «с»

Для того, чтобы сделать правильный выбор в написании приставок на «з» и «с», обратим внимание на согласный, с которого начинается корень слова. Если это глухой согласный («к», «п», «с», «т», «ф», «х», «ц», «ч», «ш», «щ»), то в приставке пишется буква «с».

Примечание.

Глухие согласные поможет запомнить фраза «Фока, хочешь поесть щец?».

Когда в приставках пишется буква «з»

Перед звонким согласным в корне слова на конце приставки пишется буква «з».

Примечание.

Только приставка с- не подчиняется этому правилу. Она всегда пишется в слове, вне зависимости от того, с какого согласного начинается корень.

Примечание.

В русском языке не существует приставки з-, а есть слова с начальным корневым согласным «з».

Приставки З- в русском языке не бывает!
Есть только приставка С-
Сжечь
Сбежать
Спеть
Сделать

Примечание.

Есть так называемый «подводный камень» в написании данных слов: несбыточный, несгибаемый, несговорчивый, несданный, несгораемый, несдобровать.

Среди данных слов нет приставки нес-, а существует приставка низ-/нис-. Значит, в морфемном составе указанных слов не одна, а две приставки:

Приставка рас в белорусском языке

Таким образом, в середине слова спряталась приставка с-. Хоть перед звонким согласным в корне слышится «з», всё же пишется приставка с-.

Приставки раз-/рас- и роз-/рос-

Есть ещё одна трудность в написании приставок раз-/рас-. Правило правописания для приставок на «з» и «с» не является единственным. В данных приставках есть ещё одна орфограмма.

Правильное написание гласных в приставках раз-/рас- представлено морфемой с чередованием и не подчиняется общепринятому правилу.

Без ударения пишется приставка раз-/рас-, а под ударением пишем роз-/рос-.

Пример: раздать — розданный, разливать — розлив.

Выведем алгоритм правильного написания букв «з» и «с» в приставках.

Источник

Да прыставак на з- адносяцца: з-, із-, уз-, раз-, без-, небез-, абез-, праз-, цераз-, атаксама дыз- і дэз-. У пэўных пазіцыях літара з замяняецца літарай с.

У прыстаўках з-, із-, уз-, раз-, без-, небез-, абез-, праз-, цераз- літара з пішацца перад звонкімі, санорнымі зычнымі і ётаванымі галоснымі (перад апострафам): збіць, здаць, знесці, ізноў, узняць, узбіцца, розгалас, бязмежны, небеззаганны, небязгрэшны, абезгалосець, абязгрошыць, празмерны, цераззерніца; раз’есці, раз’езд, абяз’ёдаваны, з’інець, раз’юшаны, без’языкі, бяз’ядзерны, з’ялчэць, з’явішча, уз’юрыцца. У слове разявіць і вытворных ад яго,а таксама ў словах узлаваць і ўзлавацца адбылося сцяжэнне [з] — прыстаўкі і [з] — кораня.

У гэтых жа прыстаўках замест літары з пішацца літара с перад глухімі зычнымі:скінуць, схапіць, іспыты, усхваляць, раскідаць, роспіс, беспадстаўны, небескарысны, абяскровіць, абясшкодзіць, цераспалосіца, росшукі, росчырк.

Калі корань слова пачынаецца з галосных а, у, э або ненаціскнога і, якое пераходзіць у ы, замест прыстаўкі з- пішацца прыстаўка с-: сарганізаваць, сумысна, сэканоміць, сыграць;але: зымправізаваць, зыначыць.

9. У словах, утвораных ад дзеясловаў ісці, хадзіць, прыстаўкі на з- пішуцца ў залежнасці ад лексічнага значэння: зысці — сысці, зысціся – сысціся, зыходзіць — сыходзіць,зыходзячы — сыходзячы, зыходны — сходны, сыходны, зыход — сход.

10. У прыстаўцы дыз- перад галоснымі (у тым ліку ётаванымі) пішацца з, а перадзычнымі — с: дызасацыяцыя, дызартрыя, дыз’юнкцыя, дысгармонія, дыспрапорцыя, дыскваліфікаваць, дысфункцыя, дыскрэдытаваць, дыскамфорт.

11. Прыстаўка дэз- пішацца нязменна: дэзактывацыя, дэзарыентацыя, дэзынфекцыя, дэзынтэграцыя, дэзурбанізацыя.

12. Спалучэнні літар сч, сш, сшч, зж, здж на стыку прыстаўкі і кораня перадаюцца нязменна: расчахляць, расчэсваць, расчыніць, счысціць, счапіць, счэп, усчаць, счакацца, бесчалавечны, бясчулы, расчапіць (раз’яднаць), усчапіць (павесіць); расшыць, расшырэнне, сшытак, сшарэлі, расшумецца, расшпілены, бясшкодны, бясшлюбны; расшчапіць (раскалоць), расшчапленне (расколванне), расшчэп (раскол) (не блытаць счапіць і шчапаць), расшчаміць (разняць), расшчодрыцца, расшчоўкацца; зжыцца, разжаць, разжаліць, разжаніць, разжыва, безжурботна, безжыццёвы; зджаліць.

Выключэнні: рашчыніць (паставіць цеста), ушчуваць, нішчымны, а таксамавытворныя ад іх: рошчына, ушчуванне, ушчунак, нішчымніца.

Тэма 2.9: Правапіс у іў

§ 15. Нескладовае ў і у складовае

1. Нескладовае ў пішацца згодна з беларускім літаратурным вымаўленнемпасля галосных:

пры чаргаванні [у] з [ў]:

у пачатку слова (калі гэта слова не пачынае сказ і перад ім няма знакаў прыпынку): на ўвесь дзен’ (ад усіх), моцны ўдар (ад удару), хацела ўзяць (хацеў узяць), сонца ўзімку (месяц узімку), крыкі «ўра» (крык «ура»), для ўніята (з уніятам), ва ўніверсітэце (перад універсітэтам), на ўзвей-вецер (сцяг узвіўся), ледзьве ўчуў (раптам учуў);

у сярэдзіне слова пасля галосных перад зычным!: аўдыенцыя, саўна, фаўна, аўдыякасета, аўра, даўн, джоўль, каўчук, маўзер, маўр, паўза, раўнд; але: траур;

пры чаргаванні [л] з [ў]: даў, мыў, казаў, змоўклі, воўк, шоўк, шчоўк, поўны, коўзкі, моўчкі, паўметра, боўтаць; але: палка, памылка, сеялка, Алдан, Алжыр, Албанія, Волга, Валдай, Балгарыя;

пры чаргаванні [в] з [ў]: лаўка (лава), крыўда (крывы), зноўку (новы), аўса (авёс), бацькаў (бацькавы), кроў (крыві), любоў (любові), кароў (карова), гатоў (гатовы), аўчына, аўторак, каўбой, аўгур, Аўстрыя, Аўдоцця, Аўрора, Каўказ, Боўш, Роўда, аўгіевы стайні; але: краіна В’етнам, рака Влтава, армія В’етконга, змаганне за В’енцьян.

У канцы запазычаных слоў ненаціскное у не скарачаецца: фрау, Шоу, Ландау, Каратау, Дахау, Цеміртау, ток-шоу, ноу-хау.

2. Гук [у] пад націскам не чаргуецца з [ў]: да у?рны, Брэсцкая у?нія, групоўкау?льтра, норма і у?зус, насілі у?нты, чулася у?ханне, ау?л, бау?л, ау?каць, увыклічніках у (у, нягоднікі!), ух (ух ты!), уй (уй, які смешны!).

4. Гук [у] на пачатку ўласных імён і назваў заўсёды перадаецца вялікай літарай У складовае без надрадковага значка: ва Узбекистан (для ўзбекаў), наУральскіх гарах (на ўральскіх дарогах), на Украіне (за ўкраінцаў), за Уладзіміра, каляУладзіслава, да Усяслава.

Каментарыі: 1. Правілы правапісу ў нескладовага засталіся тыя ж, аднак іх дзеянне істотна пашыраецца на вялікую колькасць слоў іншамоўнага паходжання,якія, паводле дзеючых правіл, былі выключэннямі.

Так, згодна з новымі правіламі адбываецца чаргаванне [у] з [ў] у названайпазіцыі і ў словах іншамоўнага паходжання, у якіх раней гэтае чаргаваннене назіралася: для ўніята, ва ўніверсітэце, ва ўніверсаме, на ўнікальным матэрыяле, пасля ўрагану, да ўролага, здаць ва ўтыль, гэтая ўтопія і інш.

Згодна з новымі правіламі адбываецца чаргаванне [у] з [ў] пасля галосных і ў словах іншамоўнага паходжання, у якіх раней гэтае чаргаванне не назіралася,а таксама ў новых запазычаннях, правапіс якіх яшчэ не знайшоў замацавання ў нарматыўных слоўніках беларускай мовы: раўнд, даўн, фаўна, андэграўнд, саўна, клоўн, шоўмен, ноўтбук, джоўль, ноўмен (наўмен), пакгаўз, каўзалгія, каўлепра, лакаўт, раўт, трэшкоўт, чаўш, скаўт і інш.

Такім чынам, правілы правапісу ў (нескладовага) у сучаснай беларускай мове становяцца фактычна універсальнымі.

2. У адпаведнасці з новымі правіламі застаецца нязменным напісанне ускладовага:

а) пад націскам: да у?рны, Брэсцкая у?нія, групоўка у?льтра, норма і у?зус, насілі у?нты, чулася у?ханне, ау?л, бау?л, ау?каць;

в) на канцы запазычаных слоў: фрау, Шоу, Ландау, Каратау, Дахау, Цеміртау, ток-шоу, ноу-хау. Гэтае новае палажэнне ўведзена для рэгламентацыі аднастайнага напісання у ў канцы запазычаных слоў, у тым ліку складаных слоў, якія пішуцца праз злучок. Параўн.: ток-шоу, ноу-хау; але: шоўмен.

3. Нязменным засталося напісанне у на пачатку ўласных назваў, якое заўсёды перадаецца вялікай літарай У складовае без надрадковага значка Гэтая норма распаўсюджваецца на напісанне асабовых імёнаў, імёнаў па бацьку і прозвішчаў і ў тых выпадках, калі ўвесь тэкст напісаны вялікімі літарамі. Напрыклад: ВІНШУЕМ 3 ДНЁМ НАРАДЖЭННЯ ШАНОЎНАГА УЛАДЗІМІРА УЛАДЗІСЛАВАВІЧА УРБАНОВІЧА. Ва ўсіх астатніх выпадках у тэкстах, напісаных вялікімі літарамі, дзейнічаюць агульныя правілы правапісу у складовага і ў (нескладовага): ВІНШУЕМ УДЗЕЛЬНІКАЎ МІЖНА-РОДНЫХ СПАБОРНІЦТВАЎ; ЗАПРАШАЕМ НА ЎРАЧЫСТЫ СХОД, ПРЫСВЕЧАНЫ ДНЮ ПЕРАМОГІ; ВІТАЕМ УДЗЕЛЬНІКАЎ ПЕРШАГА ЎСЕБЕЛАРУСКАГА З’ЕЗДА НАСТАЎНІКАЎ

4. Згодна з правіламі у не скарачаецца пасля знакаў прыпынку (коскі, працяжніка і г. д.): Усе палешукі, у тым ліку і стараста, пісаць не ўмелі (Я. Колас);Стрэлы чутны толькі недзе далека – у лесе (Я. Скрыган).

У сувязі з гэтай нормай неабходна цвёрда адрозніваць знакі прыпынку і іншыя графічныя знакі, якія знакамі прыпынку не з’яўляюцца. Так, не з’яўляюцца знакамі прыпынку ў беларускай мове двукоссе і злучок, таму пасля іх ў нескладовае пішацца ў адпаведнасці з агульным правілам: пачулася гучнае «ўра», прыслоўе «ўночы» ўтварылася ад назоўніка ноч, расці-ўмацоўвайся, мастакі-ўмельцы, жанчына-ўрач.

Усе віды дужак у беларускай мове з’яўляюцца знакамі прыпынку, таму пасляіх у не скарачаецца. Не лічацца знакам прыпынку толькі квадратныя дужкі, штовыкарыстоўваюцца для запісу гукаў у транскрыпцыі. Напрыклад:… (у нескладовае) ужываецца ў адпаведнасці з агульным правіламі правапісу…; …перадача на пісьме [э] ў іншых запазычаных словах…

5. Не скарачаецца у у літарных абрэвіятурах: РУУС — раённае ўпраўленне ўнутраных спраў.

6. У вершаваных тэкстах для захавання рыфмы замест у складовага можапісацца ў нескладовае (і наадварот): Ў добры час, на улонні вясковым, дзе вадзіца крынічная б’е, навучыўся я матчынай мове і задуманых песняў яе (Л. Гаўрылкін).

7. У навуковых лінгвістычных тэкстах назіраецца спецыфічнае выкарыстаннелітар у складовае і ў нескладовае для абазначэння адпаведных гукаў і літарбеларускага алфавіта. Напрыклад: Нескладовае ў і у складовае; Не з’яўляюцца знакамі прыпынку ў беларускай мове двукоссе і злучок, таму пасля іх ў нескладовае пішацца ў адпаведнасці з агульным правілам;. згодна з новымі правіламі адбываецца чаргаванне [у] з [у] у на­званай пазіцыі і ў словах іншамоўнага паходжання…; У адпаведнасці з новымі правіламі застаецца нязменным напісанне ускладовага; Нязменным засталося напісанне у на пачатку ўласных назваў, якое заўсёды перадаецца вялікай літарай У складовае без надрадковага значка; Згодна з правіламі у не скарачаецца пасля знакаў прыпынку; Не скарачаецца у ў літарных абрэвіятурах.

8. Не скарачаецца у ў словах, якія з’яўляюцца іншамоўнымі ўкрапленнямі(не запазычаннямі!) у беларускіх тэкстах. Напрыклад: Я нашу ў сваім сэрцы сапраўдную жалобу ці, па-руску кажучы, «траур» па няздзейсненых марах свайго

Дата добавления: 2018-02-18 ; просмотров: 2296 ; Мы поможем в написании вашей работы!

Источник

Беларуская мова

Приставка рас в белорусском языкеПриставка рас в белорусском языкеПриставка рас в белорусском языкеПриставка рас в белорусском языкеПриставка рас в белорусском языкеПриставка рас в белорусском языкеПриставка рас в белорусском языкеПриставка рас в белорусском языке

Правапіс прыставак.

СКЛАНЕННЕ НАЗОЎНІКАЎ
Змяненне слова па склонах называецца скланеннем . Таксама скланеннем называюцца словы, аб’яднаныя агульнасцю змянення назоўнікаў па склонах. Узгадаем парадак склонаў у беларускай мове і пытанні да кожнага з іх.

Назоўны склон : хто? што?

Родны склон : каго? чаго?

Давальны склон : каму? чаму?

Вінавальны склон : каго? што?

Творны склон : кім? чым?

Месны склон : аб кім? аб чым?

У залежнасці ад канчаткаў у назоўным склоне адзіночнага ліку і граматычнага роду назоўнікі адносяцца да 1, 2 ці 3-га скланення.

Да першага скланення адносяцца назоўнікі жаночага роду з канчаткам а(-я): сцяна, доля, рука, армія 1

Назоўнікі першага скланення

СклоныАснова на мяккі зычныАснова на цвёрды зычныАснова на зацвярдзелы зычны
Н.долясаснашаша
Р.долісаснышашы
Д.долісаснешашы
В.долюсаснушашу
Т.доляй (-яю)сасной (-ою)шашой (-ою)
М.(аб) долі(аб) сасне(на) шашы
СклоныАснова на г, к, х
Н.дарога палка муха
Р.дарогі палкі мухі
Д.дарозе палцы мусе
В.дарогу палку муху
Т.дарогай (-аю) палкай (-аю) мухай (-аю)
М.(на) дарозе (на) палцы (аб) мусе

Назоўнікі другога скланення

СклоныАснова на цвёрды зычныАснова на зацвярдзелы зычны
Н.брат слуп градвецер гора
Р.брата слупа градуветру гора
Д.брату слупу градуветру гору
В.брата слуп градвецер гора
Т.братам слупам градамветрам горам
М.(аб)брату(на)слупе(аб)градзе(аб) ветры (аб) горы
СклоныАснова на мяккі зычныАснова на г, к, х
Н.дзень стрэмякіраўнік мурог кажух
Р.дня стрэмякіраўніка мурагу кажуха
Д.дню стрэмюкіраўніку мурагу кажуху
В.дзень стрэмякіраўніка мурог кажух
Т.днём стрэмемкіраўніком мурагом кажухом
М.(аб)дні (у)стрэмі(пры)кіраўніку (на)мурагу (у)кажусе

а) з’явы прыроды: грому, дажджу ;

б) зборныя прадметы: гароху, натоўпу ;

г) дзеянні: свісту, шуму ;

д) разумовыя паняцці, пачуцці, адчуванні: жалю, болю, розуму ;

е) грамадскія фармацыі, тэорыі, вучэнні: капіталізму, ніцшыянству.

Назоўнікі 2-га скланення, якія абазначаюць асобу чалавека, у месным склоне маюць канчатак -у(-ю) : пры мараку, аб студэнту.
Назоўнікі трэцяга скланення

СклоныАснова на мяккі і цвёрды зычныАснова на зацвярдзелы зычны
Н.годнасць верфпеч
Р.годнасці верфіпечы
Д.годнасці верфіпечы
В.годнасць верфпеч
Т.годнасцю верф’юпеччу
М.(аб) годнасці (на) верфі(на) печы

Назоўнікі множнага ліку

Другое скланенне
СклоныПершае скланенне
Н.дарогі вёсныдамы коні
Р.дарог вёснаўдамоў коней
Д.дарогам вёснамдамам коням
В.дарогі вёсныдамы коней
Т.дарогамі вёснамідамамі коньмі
М.(аб) дарогах (аб) вёснах(аб) дамах (на) конях
Трэцяе скланенне
Н.радасці рэчы верфіР.радасцей рэчаў верфяўД.радасцям рэчам верфямВ.радасці рэчы верфіТ.радасцямі рэчамі верфяміМ.(аб) радасцях (аб) рэчах (на) верфях
Прозвішчы
Назвы гарадоўН.Сідараў ПанінКрычаў ВаложынР.Сідарава ПанінаКрычава ВаложынаД.Сідараву ПанінуКрычаву ВаложынуВ.Сідарава ПанінаКрычаў ВаложынТ.Сідаравым ПанінымКрачавам ВаложынамМ.(аб) Сідараву Паніну(у) Крычаве Валожыне

У месным склоне прозвішчы маюць канчатак : аб Пятрову, пры Каверыну ; назвы гарадоў і вёсак – : у Ржэве, у Таліне.
Нескланяльныя назоўнікі.

Назоўнікі, якія не змяняюцца па склонах, называюцца нескланяльнымі. Да іх адносяцца:

а) прозвішчы на : з Сцянько Верай, аб Крамко Івану ;

б) прозвішчы на зычны гук, калі яны абазначаюць асоб жаночага полу: з Сідарчук Ганнай, у Дарашэвіч Вольгі;

в) некаторыя запазычаныя назоўнікі, якія заканчваюцца на галосны гук: метро, радыё;

г) складанаскарочаныя словы: ВНУ, БДУ.

ПРАВАПІС ПРЫМЕТНІКАЎ.

Правапіс некаторых суфіксаў прыметнікаў.

У прыметніках, утвораных ад назоўнікаў з асновай на с, ш пры дапамозе суфікса -ск-, застаецца толькі суфіксальны с : беларус + ск = беларускі, таварыш + ск = таварыскі.

Дзве літары н пішуцца:

б) у прыметніках з суфіксам -енн- (-энн- ): абедзенны, страшэнны ;

ПРАВАПІС ЛІЧЭБНІКАЎ.

Лічэбнікі два (абодва), дзве (абедзве), тры, чатыры ў творным склоне пішуцца з канчаткам -ма : двума, абодвума, дзвюма, чатырма.

Лічэбнікі восемсот, стотысячны маюць о у першай аснове.

Пры зборных лічэбніках назоўнікі маюць форму роднага склону множнага ліку: двое студэнтаў, чацвёра сяброў, сямёра салдат.

ПРАВАПІС ЗАЙМЕННІКАЎ.

Няпэўныя займеннікі з суфіксам -сьці (-сь) пішуцца разам: хтосьці (хтось), дзесьці (дзесь), камусьці.

Источник

📹 Видео 🎬

Поделиться или сохранить к себе:
Технологии | AltArena.ru
Добавить комментарий

Нажимая на кнопку "Отправить комментарий", я даю согласие на обработку персональных данных, принимаю Политику конфиденциальности и условия Пользовательского соглашения.